- Hani yolda giderken karşıdan tanıdık birini size doğru yaklaşıtığını farkedersiniz de " of Allahım hiç konuşmak istemiyorum beni görmesin, ne olur görmesin" diye iç geçirirsiniz. Görmeyince de mutlu olursunuz ya öyle hissediyorum doğru. Bu kez insan kendini sahte ve samimiyetsiz bir muhabbetin içinde buluyor kendini ne yapayım zoraki muhabbetlerin içinde bulmak hiç bana göre değil. Yobazlıktan değil valla hi :p
- Bazen kendi kendime düşünüyorum "benim söylemek istediklerim vardı ya n'âpıyorsun kızım" diyorum, ama söyleyemiyordum. Boğazında düğümlenir ya ekmekte atsan üzerine litrelerce su da tüketsen o orda durur hani. Belki de o yüzden bu blog yazmaya başlamış olmam desemde inanmayın. Çünkü bambaşka bir sebepten yola çıktığımı herkes biliyor artık. Yani kimse sevinmesin daha henüz ölmedim. Aslına bakarsanız bu işin mantığını da henüz hâlâ çözebilmiş değilim. Dur bakalım :)
- Zaman zaman gözüm kimseyi görmek istemez.Hemde hiç kimseyi! Mecbursam zaten sinirli olurum kaçın. Öyle anlarda kimse benimle konuşmasın istiyorum, "ne oldu" diye sorulmasın bile. Çünkü o anıma sebebiyet veren kişi sormadıktan sonra herkes bana batıyor durumda oluyorum. Genelde elle tutulur bir sorun yoktur fakat insan bazen yalnız kalmaya ihtiyaç duyar ya hani işte öyle bir şey. "Erol -Evgin" ne güzel söylemiş.
- Her akşam ertesi gün için sabah uyandığımda o gün için yapabileceğim planları düşünürüm, o gün olur ve ben sonra bir bakarım yine akşam olmuş ben hiçbirini yapmamışım.
- Yazdığım bazı yazıların ardından çoğu zaman "keşke öyle yazmasaydım" diye pişman olmuşumdur.
- Genelde hep gözüm saattedir ama bana saatin kaç olduğunu sordukları anda bir daha bakma gereği duyan bir ben varımdır herhalde. Yalnış anlaşılmasın gözüm saatte birini beklediğim filan yok üstelik tam anlamıyla alışkanlık olsa gerek, saatin kaç olduğunu merak ettiğimden değil yani. Anlamı yok.
- Her seferinde şu telefonu kurarım ama henüz görevini yerine getirebilmiş değil sayemde. Hep 10 dakika kala filan önce uyanırım. İstersem çok geç yatmış olursam olayım yine de saat çalmadan önce uyanırım.
- Kitap zevkim hakkında hiç bir fikri olmayan ya da kitap zevkinden hiç hoşlanmadığım "ıyy "diye tabir ettiğim insanlar bana tavsiyesinde bulunuyorlar ya o an gidip kendilerini camdan atsın istiyorum yada ben atayım istiyorum ama yapmıyorum. Ayıp tabi.. :)
- Ne zaman yalnız kalmak istesem bir şeylerden sıkılmış olsam,kafam karışmış olsa inadına insanların beni arayası tutar, ya cevap vermem ya da kapatırım telefonu. İşte ruh halim en kötü zamanlar o zamanlar. Ani çıkışlarım, lafını bilmeden sözler sarfetmelerim, triplerim , küsmelerim, ağlamalarım hep bu yüzden. İçim istiyor abi bulaşmayın .Artık beni tanıyanlar çözdü. Galiba şimdi herkes çözdü. :)
- Etrafımdaki herkes için kafamda oluşturmuş olduğum bir listelerim vardır. Onlar hakkında istisnai şeyler hep kafamın bir köşesinde saklıdır hep. Katagoriye ayrılmıştır hep hiç üşenmiyorum ya. Ama şöyle ki birinin yaptığı küçük bir şeye büyük bir tepki göstermem, başka birinin yaptığı büyük bir şeyeyse fazla tepki vermemem hep o kafamın içinde o insana dair tuttuğum şeyler yüzünden olur.
0 yorum:
Yorum Gönder